19 november zaterdag 2022 Coromandel

Bijtijds opgestaan, 7.00 u. We zouden om 8.15 u opgehaald worden door Bike & Hike, de organisatie die de wandeling begeleid. Gezond ontbeten, vers fruit met muesli en yoghurt. Spullen gepakt en even over 8ten waren we gereed. De temperatuur was goed maar wel bewolkt, de vooruitzichten niet al te best. Met nog één andere persoon met een busje naar het vertrekpunt van de Coromandel Coastal Walkway van Stony Bay naar Flechter Bay. Een wandeling van 15 km, langs de kust die ongeveer 4 uur zal duren, voor een groot deel door een natuurreservaat. We reden in bijna 2 uren naar het vertrekpunt, het merendeel over gravel roads. Dat schiet natuurlijk niet op. De route was wel weer mooi, door bossen met Manuka struiken (witte bloemetjes met nectar voor de bijen), langs baaitjes, berg op en weer omlaag. Boven de bergen hing de bewolking maar langs de kust scheen de zon. Bij Stony Bay zijn we uitgestapt en is de chauffeur terug gereden naar Fletcher Bay, ik denk nog een behoorlijke rit. Wij zijn begonnen aan onze wandeling, eerst ca 150 m klimmen en vervolgens een heel stuk ongeveer op gelijke hoogte gelopen op breed pad door de bossen met af en toe uitzicht op de zee en de rotsen. Erg mooi. Het weer bleef ook goed en eigenlijk hadden we prima wandelcondities. We volgden de contouren van de kustlijn en na 1 1/2 uur nog even een ommetje om op een uitzichtpunt te genieten van het prachtige uitzicht. Onder ons de ruige zee met golven die op de kust en de rotsen beukt. Groene hellingen en blauwe luchten. Doorgelopen en afgedaald naar een klein baaitje, Poley Bay. Hier de lunch genuttigd die we hadden meegenomen, scone plus boterham, stelde weinig voor. Vervolgens weer door de bossen omhoog geklommen om het baaitje uit te komen om vervolgens uit te komen op de schapen weiden. Op de weg naar de baai toe groeiden veel bloeiende agaven met lange rode bloemen. Ook onderweg weer veel houten vallen om ratten, muizen, konijnen te doden. Op de bomen zijn hiervoor gekleurde driehoekjes geplaatst die aangeven waar de vallen staan. Iedere kleur hoort bij een groep mensen die maandelijks de vallen controleren. We verlieten toen tevens het beschermde natuurgebied. We waren ook aangekomen op het meest noordelijke puntje van de peninsula en liepen eerst nog aan de oostkant, nu keken we uit over de noordelijke kustlijn, veel groener en bestaande vooral uit weilanden. De zee was ruw vanwege een straffe noorder wind, ongebruikelijk voor de tijd van het jaar. Door de weilanden afgedaald en weer geklommen om uiteindelijk om 14.30 u in Fletcher Bay uit te komen. Hier stond onze gids / chauffeur keurig op ons te wachten. Het was een prachtige wandeling met fantastische uitzichten over de ruige kustlijn. In de auto gestapt en begonnen aan de 1 1/2 u durende terugreis. Na 15 min rijden bij Port Jackson aan zee thee gedronken die de gids bij zich had. Langs de kant van de weg stonden veel Pohutukawa’s bomen typisch voor het noorder eiland en die volop in de bloei staan ( rode bloemen) rondom kerstmis. Een enkeling bloeide nu al. Ook deze bomen kunnen zeer oud worden, soms wel honderden jaren en hebben zeer grillige vormen. De rit duurde lang maar was de moeite waard. Het afgelopen jaar is het erg slecht weer geweest, veel wind en regen waardoor de kustweg op veel plaatsen beschadigd is. Het is een gravel Road en alles stelt niet al te veel voor. Om 17.15 u waren we weer thuis. Het was een prachtige dag. Thuis wat huishoudelijke dingen gedaan en het eten opgezet. Op ons terrasje de rosé van Zuidereiland open gemaakt. Heerlijke borrel dus. Om 19.00 u gegeten en afgewassen. Daarna binnen aan verslag gewerkt vanwege de muggen. Morgen vertrekken we hier weer en gaan we verder noordwaarts.