8 november dinsdag 2022 Abel Tasman

8 november 2022 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland

Gisteravond dus verhaal afgerond en nog ff wijntje gedronken. Spontaan stortte een kies van me in dus dat is behelpen, hoop woensdag een tandarts te kunnen bezoeken want morgen hebben we excursie. Bijtijds naar bed omdat om 6.45 u de wekker zal aflopen. Ons onderkomen is geweldig, midden in de wijngaarden met uitzicht op de zee en daarachter de bergen. Daarnaast is het van alle gemakken voorzien. Een aanrader. Om 6.45 u liep de wekker af. Lekker rustig hier, muesli met yoghurt, voor mij sneetje brood ivm kies en op naar Marahau,  een plaatjes net buiten het Abel Tasman National Park. Er naartoe gereden met Google Maps maar de kustweg was wegens werkzaamheden afgesloten dus weer terug. Even dreigde we te laat te komen, gebeld maar geen enkel probleem. De weg er naar toe was ook weer erg mooi, bochtig door de bergen en opeens sta je aan de zee. Even gezocht waar we ons moesten melden maar dat was snel gevonden. Op p-terrein stond een tractor met aanhanger waarop een boot lag waar Max 8 mensen op konden. Met deze boot zouden we over de zee het Abel Tasman National Park gaan bezoeken. Het park is met ca 225 km2 het kleinste park van NZ. Het heeft een mild klimaat met gouden stranden en zanderige riviermondingen omringd door natuurlijk bos. Het park staat vooral bekend om zijn schitterende wandeltochten die hier gemaakt kunnen worden. Om 9.15 u vertrokken we met 5 personen en gids in de boot op oplegger, via de weg, getrokken door tractor naar het punt waar we te water gingen. Dat was direct aan de weg. We hadden weer mazzel, het was bijna vloed, volop zon en geen wind. We konden dus zo vanaf de weg het water in. Het hoogte verschil tussen eb en vloed van het zeewater is hier 5 m bij volle maan en 3,5 m bij geen maan. Als we vanmiddag zouden terugkomen dan zou de tractor wel 500 m het wad op moeten! We hebben de hele dag uitvoerige info gekregen over het eco systeem van het park. We dachten m’n vogels ed te zullen zien maar dat was toch niet zo. Er zijn wel vogels maar die zijn in de loop der tijd verdwenen door de roofdieren, zoals ratten en muizen. Toen Abel Tasman in 1640 hier als eerste Europeaan is geweest werd hij gek van de vogelgeluiden. Inmiddels proberen ze dat weer te herstellen, door de zoogdieren uit te roeien ( met vergif!!) dat laatste is natuurlijk een dingetje, kennelijk zijn er nu meer zoogdieren (ratten en muizen) dan toen met de campagne is begonnen. Het helpt dus niet echt maar de eigenaren van de fabrieken die het gif leveren zijn de politici die over het beleid gaan…… Overigens is een groot deel van het gif  “ roundup “, gif dat inmiddels over de hele wereld verboden is. Er zijn nu wel andere methoden in ontwikkeling om dit probleem aan te pakken. Daarnaast is de bodem van het park leemachtig en erg instabiel. Daardoor komen er veel aardverschuivingen voor en zijn de rivieren gevuld met leem. Dat alles komt in de oceaan terecht waardoor het maritieme leven lastig tot bloei komt. Met andere woorden, het is een delicaat ecosysteem dat lastig weer in oude glorie te herstellen is. Maar als je over de zee langs de kust met zijn stranden en inhammen/kreken vaart is het erg mooi. Vanwege de vloed konden we met onze kleine boot ver de kreken en riviermondingen invaren wat weer schitterende plaatjes opleverde. In één kreek kwam een zeehond ons tegemoet zwemmen en speelde rondom onze boot. Het water was prachtig helder, mede vanwege de vele schelpen en kokkels die het  water zuiveren. De natuurbossen op de heuvels, de zon en blauwe lucht maakte het tot een feestje. Eerst hadden we een stop op een strandje voor koffie/thee. Later nog voor een lunch. De gids overspoelde ons met info, erg interessant maar veel vergeet je ook weer. Op zee nog een pinguïn gezien (blauwe pinguïn). Leek net een vogel…. Om 15.30 uur waren we terug en inderdaad, waar we s ochtends direct het water in konden vanaf de weg, moesten we nu over wel 500 m door een tractor getrokken worden over het drooggevallen wad. Teruggereden naar Mapua, waar we gisteren ook waren om ons eerste echte kopje koffie te drinken aan de haven. Daarna boodschapje gedaan voor avondeten bij ons thuis en om 17.45 u waren we weer terug. Op ons terras nog in de zon met roseetje genoten van avondwinkel en rust. Wat een prachtige plek. Nog bij eigenaar geïnformeerd voor tandarts dus dat wordt het programma voor morgen. Om 19.00 u gegeten, veel vitamines. Daarna werken aan verslag. Ik voel de zon gloeien op mijn gezicht. Was weer een prachtige dag.

Foto’s

5 Reacties

  1. Cathelijne:
    8 november 2022
    Tja, wat te zeggen........ kom woorden te kort. Dan toch maar 1: G-E-W-E-L-D-I-G.
  2. Cathelijne:
    8 november 2022
    oh, nabrander: niet van die kies natuurlijk!
  3. Pauline:
    8 november 2022
    Weer een mooi verhaal…hoewel..?..hoe de natuur toch over de hele wereld het héél moeilijk heeft door ons mensen geeft me toch wel een minder gevoel….
    Maar goed..😀…in 2030 hebben we het helemaal op orde🫣..
    En ja die kies😩…sterkte ermee..😘..neem wel al een paracetamolletje vóór de behandeling én erna…
  4. Carla:
    9 november 2022
    Ik schreef het al eerder, ik krijg hier zo’n heimwee van….
    Prachtig weer. Succes bij de tandarts 😏
  5. Annemiek:
    11 november 2022
    BijZonder verhaal over het eco systeem. En dan round up dat is echte troep. En bijna geen vogels dat is wel jammer. Maar een mooie dag en prachtige ervaring zo te zien.