10 november 2022 donderdag, Tasman - Wellington

Vanochtend vroeg op, 5.30 uur. Bekend was dat we iets zouden moeten omrijden ivm afgesloten route naar Picton, de plaats waar de Ferry start. Allereerst mooie zonsopgang, rode lichten boven de bergen, aan de andere kant boven het wad nog een volle maan. Ontbeten, opgeruimd, ingepakt en om 6.35 u vertrokken, met enige weemoed, ik vond het echt een prachtig onderkomen. Het eerste stuk ging voorspoedig totdat bleek dat ook onze omleidingsroute was afgesloten, nog verder omrijden. Enige stress maakte zich meester van mij, want omrijden in NZ betekent al gauw 1/2 uur tot 1 uur extra reistijd. De auto moest om 10.00 u ingeleverd worden en inchecken bij de Ferry werd geadviseerd 1 1/2 u van te voren. Reistijd was een kleine 3 uur. Toch maar even het gaspedaal ingetrapt en doorgereden. Helaas van de prachtige omgeving waar we doorheen reden, geen stops, geen foto’s, even aan het tijdschema denken. We vertrokken dus met strak blauwe lucht maar hoe dichter we bij Picton kwamen hoe bewolkter het werd. In Picton uiteindelijk ruim op tijd aangekomen, 9.45 u, eerst auto voltanken en bij de Ferry op p-terrein geparkeerd. Sleutel ingeleverd en naar boot terminal. We hebben hier op Zuidereiland ongeveer 4000 km gereden. Wat gaat dat allemaal simpel hier. Inchecken bij Ferry, voornaam noemen, bagage inleveren, en door naar vertrekhal. Het was erg rustig. Om 10.20 aan boord gegaan, mooie stoelen aan raam gepakt en koffie gehaald. Alles gered, we hadden meer tijd dan gedacht. Om 11.00 u vertrok de Ferry. De overtocht is 93 km en duurt ruim 3 uur. Het eerste stuk door het fjord van Picton, daarna even open zee. Ik vond het erg rustig aan boord. Om 14.20 uur in Wellington. Wellington is de hoofdstad van NZ met ca 470.000 inwoners (aglomeratie). Wellington heeft zich tussen 1980 en 2000 ontwikkeld tot een levendig cultureel centrum. Het ligt aan een van de mooiste havens ter wereld en is intiem en kleinschalige, met grote musea maar ook de vermaarde Town Hall, een met 2000 tellende “schoenendoos” die behoort tot de beste concertzalen ter wereld. Het levendige centrum van Wellington met Victoriaanse herenhuizen en voormalige arbeidershuisjes, is de residentie van de premier en het parlement. Toen het aantal kolonisten eind 19e eeuw toenam en het land aan de kust schaars werd, begon men het steilere en minder toegankelijke terrein boven de stad te bebouwen. Inmiddels is men alweer 20 jaar bezig het harbourfront te transformeren tot bruisend uitgaansgebied. Zoals gezegd om 14.20 uur van de boot en auto opgehaald. Weer een groter model Mitsubishi, niet handig zo’n log apparaat, maar ja. Naar hotel gereden, midden in het uitgaanscentrum en vlakbij het Harbourftont. Ingecheckt en auto ook voor 40 $NZ per dag daar geparkeerd. We hebben een soort appartement, met keukentje, kookplaten, koelkast, magnetron, vaatwasser en zelfs wasmachine. Uitzicht over uitgaanswijk met restaurantjes. Om 16.15 u richting Harbourfront gelopen. Volop zon maar koude straffe wind. Weer heel anders dan het Zuidereiland, duidelijk een grotere internationalere stad met de bekende internationale accountancy kantoren e.d. Veel musea rondom het water en restaurantjes. Even de omgeving verkend en om 17.15 u op terrasje neergeploft, in de zon en uit de wind. We waren immers alweer bijna 12 uur in touw. Besloten om daarom bijtijds te gaan eten. Richting hotel gelopen en in omgeving een Italiaan gevonden om te eten. Er zijn hier heel veel eettentjes, bars, theatertjes, e.d. We hebben heerlijke pizza’s gegeten. Om 19.30 u terug in hotel nadat we nog voor ontbijt voor morgen hebben gezorgd. Nu verslag en plan maken voor morgen. Na 3 weken het lege en rustige zuider eiland zijn we nu op het drukke noorder eiland. En dat is te merken.