1 juni, zaterdag Takayama naar Kyoto

De matras was een plank en het kussen een zak stro. Dit geeft een indicatie hoe ik geslapen heb.....

We waren bijtijds op (geen probleem dus omdat er slecht geslapen kon worden). Om 8.00 u richting fietsverhuurwinkeltje naast het station en tegenover het hotel, maar die was nog niet open. Overigens eerst nog onze bagage in locker op station achtergelaten. Tegenover in barretje ontbeten, lekkere toast met kaas en tomaat en koffie of verse jus. Om 8.30 u was fietsverhuur open. Bleek een groot deel van de groep hier ook al te staan. Met z’n allen richting ochtendmarkt, die gehouden werd bij het Takayama Jinya waar we gisteren in de regen geweest waren. Nu scheen de zon en werd het warm. De groep wilde deze prachtige residentie nog bezoeken dus wij zijn afgehaakt samen met Guido en Wilma. De markt stelde weinig voor. Maar er was er nog één. Fietsen is redelijk apart in Japan. Je fiets niet op de straat maar op het trottoir. Voetgangers houden dus rekening met je. Vaak is het trottoir te smal, dan moet je wel de straat op. Oversteken doe je ook via het zebrapad. Allemaal dingetjes om even te weten. 

We zijn dus met zijn vieren naar de andere markt gegaan en die wel wat groter. Lokale boertjes verkopen hier hun groente, vlees, bloemen en andere zaken. Kleine handwerkslieden prutsen aan poppetjes, hout snuisterijen, ed. Gezellig druk en leuk om te zien. De markt lag langs een riviertje en aan de Andere zijde winkeltjes en natuurlijk ook souvernierstentjes. Daarna op de fiets naar het openlucht museum Hida No Sato. Hier zijn zo’n 30 tal originele huizen/boerderijen uit Japan neergezet. De tocht ernaar toe was niet echt goed aangegeven en ook erg stijl. Omdat het nu zonnig en redelijk onbewolkt was zagen we hoe bergachtig de omgeving was. Na betaling naar binnen. In de verschillende huisjes waren de bekende verschillende thema’s uitgelicht, zoals weven van kimono’s, hout bewerking, oogsten, land bewerken, ceremonies, etc. De huisjes stonden tegen een helling in een groene setting. Mooi. Ieder huisje dat je binnen ging moesten de schoenen natuurlijk weer uit. Heerlijk die teva’s! Na 1 uur hadden we het wel gezien. Nog wat gedronken en met fiets de berg af met piepende remmen. In Takayama nog een koffietentje gezocht en nog wat gegeten. Helaas kennen ze in Japan geen terrasjes. Je zit dus altijd binnen.

Om 14.30 uur verzamelen bij station voor trein naar Kyoto. Eerst met diesel naar Nagano en daarna met Shinkansen ( Japanse TGV) naar Kyoto. De plaatsen waren gereserveerd dus bij de juiste wagon keurig in rijen van 2 opstellen en wachten op de trein. Die komt natuurlijk ook op tijd om 14.40 u. Instappen en vertrek. Op het perron staat ook af en toe iets geschreven in onze taal dus geheel ongemakkelijk sta je er niet. Het wijst zich redelijk vanzelf uit. Er zijn in Japan diverse spoorwegmaatschappijen. De grootse zijn eigendom van de grote Japanse warenhuizen. Zo haalde de warenhuizen in het begin hun klanten per trein op.

Mooie rit door verschillende dalen en langs blauwe rivieren reden we langzaam de bergen uit. Om 17.08 u waren we in Nagano. Even gezocht waar de Shikansentreinen vertrokken en naar het perron gelopen. Deze hogesnelheidstreinen rijden om de ca 7 min op het traject Tokyo - Osaka. Iedere trein heeft 16 wagons. Per wagon zijn 22 rijen stoelen met op iedere rij 5 zitplaatsen. Natuurlijk komt de trein op tijd en vertrekt natuurlijk ook op tijd. Ruime zitplaatsen en in 3/4 uur waren we in Kyoto.

We reden door zeer urbaan gebied, veel bebouwing en af en toe een bekende fabriek. Je zoefde door het landschap. Om 18.07 u arriveerden we in Kyoto. Het heeft een zeer groot station, controversieel ontwerp, geopend in 1989. Ons hotel ligt vlakbij en na wat info opgehaald te hebben bij vvv naar hotel. Hier werden we weer verenigd met onze vooruit gestuurde bagage. Prima hotelkamer maar wel klein, Japanse maat zullen we maar zeggen. Even alles op orde gebracht en om 19.45 u terug naar station. Hier zijn op de 14e en 15e verdieping legio restaurantjes. Daarnaast is er een trappartij met allemaal lichtjes die in kleur, felheid en aan/uit de prachtigste figuren maken. Deze trap strekt zich ook over 6 verdiepingen uit en is wel 25 m breed. Prachtig. Ik keek m’n ogen uit in dit station. Boven op verdieping 15 in één van de restaurantjes gegeten, rundertong! Heerlijk, niet zoals moeders het klaarmaakte maar nu gegrild. Biertje erbij en wat rijst. Renée had een burger van tong. Afgerekend, leuk hoe die Japanners vrolijk van alles tegen je zeggen maar je begrijpt er geen ene snars van. Nu ook weer, hele verhalen door het kassameisje maar wat ze zegt.....? Daarna naar hotel terug, wel nog een blikje bier gehaald om tijdens dit schrijven te drinken. Morgen gaat een deel van de groep bijtijds (7 u) op pad. Wij gaan het wat rustiger aan doen. Maar Kyoto lijkt me een zeer fraaie maar ook drukke toeristische stad te zijn. We zitten hier 3 dagen.