2 juni, zondag Kyoto
Na een heerlijke nachtrust om 7.30 u opgestaan. We hadden de tijd voor onszelf. Hebben daarom in hotel ontbeten, “western style”. Het ontbijt had alle stijlen, behalve westers helaas. Maar toch, wat toast en ei gevonden en yoghurt en wat salade. Zelfs thee vind je in West Europa uitgebreider. Het was zwaar bewolkt maar temperatuur iets boven 20 graden. Om 9.15 u de stad in. Ons hotel ligt aan de oostkant van het station en het centrum aan de westkant, dus weer door dit gigantische gebouw naar de andere kant gelopen. Onderweg bij de 7eleven gestopt en geld uit de ATM gehaald. Station uit en over inmens groot stationsplein met bussen, perronnetjes en restaurantjes overgestoken en op weg naar onze eerste tempel, de Highasi Hongan Ji. Het is een Boedhistische tempel, gebouwd in 1603. De eerste Shogun maakte zich zorgen over de macht van de Jode Shinshu monniken (de 2e tempel die we gaan bezoeken) en probeerde die macht te breken met het bouwen van deze tempel. Dat is gelukt moet ik zeggen. Na een grote brand in 1895 werden uiteindelijk de huidige gebouwen opgetrokken. Ik moet ook zeggen, enorm in omvang maar ook bijzonder mooi gedecoreerd met figuren geïnspireerd uit de Chinese en Boeddhistische kunst. Achter glas lagen nog touwen gemaakt van haren van vrouwelijke gelovigen die in der tijd bij de bouw zijn gebruikt. Helaas mochten we binnen geen foto’s maken. Natuurlijk moesten schoenen bij binnenkomst uit. Het “altaar” met boeddha was rijkelijk verguld met bladgoud. Daarna doorgelopen naar de 2e tempel, de Nishi Hongan-ji. Deze tempel is de hoofdtempel van de Jodo Shinshu Hongwanji-ha. Hij is gebouwd in 1592 en het hoofdgebouw (Goeido) wordt beschouwd als één van de grootste uit hout opgetrokken gebouwen ter wereld. In de tempel zijn elementen verwerkt die tot de beste boeddhistische kunstvormen van Japan behoren. Er vond nog een soort ceremonie in de tempel plaats waarbij een gezin(?) geschenken meenamen die de 2 monniken aannamen en er vervolgens gebeden werd. Het hoe en waarom ontging ons. Het 2e gebouw (Amidado) werd van binnen gerestaureerd, dus de op rijstpapier geschilderde figuraties plus boeddha kregen we niet te zien. Beide tempels midden in zo’n grote stad zijn toch wel bijzonder. Kyoto telt ongeveer 1,5 mln inwoners en beschikt over 17 gebouwen die op de werelderfgoedlijst staan. Na de eerste 2 tempels zijn we richting Nijo-jo gelopen, een kasteel dat in 1569 is gebouwd door krijgsheer Oda Nobunaga. In 1867 deed het dienst als regeringszetel van waaruit keizer Meiji het shogunaat afschafte. Ik moet me nog steeds gaan verdiepen in hoe de geschiedenis met keizers, shoguns en samurais zich voltrokken heeft. Het rechthoekige kasteel heeft imposante natuursteen muren en schitterende met bladgoud bedekte audiëntiezalen. Het drukte de macht van de Shoguns uit de Edo periode (1600 - 1868) uit. De zalen werden afgescheiden door schuifdeuren met mooie figuraties op rijstpapier. Iedere kamer had zijn eigen thema, de wachtruimten waren beschilderd met tijgers en panters om het bezoek schrik in te boezemen, en de wanden van de ontvangshal waren veel vriendelijker beschilderd met bomen en vogels. De verbindingsgangen tussen de verschillenden zalen hebben zgn nachtegaal vloeren: deze maken een piepend geluid als je erover heen loopt, waardoor indertijd gewaarschuwd werd voor indringers. Het werkte nog steeds dus met al die toeristen was het een nachtegaalrijk getjilp. Helaas mochten we ook hier binnen geen foto’s maken. De erbij behorende tuin is een prachtig voorbeeld van een Japanse wandeltuin, water, gras, geknipte bomen en struikjes en nog een enkele azalea die bloeide. Je kent die plaatjes wel. Wat opvalt is dat je nergens kan/mag zitten. Bankjes zijn schaars dus je moet in de stroom van toeristen mee. Ook een gezellig of goede horeca voorziening ontbreekt. Zelfs hier is er maar een relatief kleine uitspanning voor drinken en wat eten. Wat niet ontbreekt zijn de automaten met de talloze flesjes drank. Maar ja dan kan je weer nergens zitten.
Ik vond het wel erg mooi, geen kasteel dat wij kennen uit Frankrijk maar een ingetogen gebouw met een menselijke maat zonder de pracht en praal als bijvoorbeeld Versailles (dit is ook vele malen groter). Daarna met metro verder gegaan. Eerst nog onze OV kaart opgeladen wat wonderwel lukte. Dus met metro richting Sanjo Station. Het was inmiddels al 13.00 u. Dus nadat we de uitgang gevonden hadden en weer bovengronds waren eerst bij Starbucks (die zijn hier overal) koffie gedronken met een snack.
Vervolgens op zoek naar een bijzonder smal straatje Ponto-Cho, in een populair uitgaansgebied gezocht. Ik was mijn oriëntatie compleet kwijt. Dat komt als je met een metro gaat.
Uiteindelijk het smalle straatje gevonden met allemaal (exclusieve) restaurantjes. Het ligt ook vlakbij de Geisha wijk Gion. Naast dat er toch wel veel Japanners traditioneel in kimono gekleed lopen, hadden we het idee dat er toch ook nog wel een echt exemplaar rondliep. Maar de echte Geisha’s laten zich niet zomaar fotograferen. De restaurantjes hadden hun ingang natuurlijk aan de straat maar aan de andere kant een terras aan de rivier de Kamo. Het lijkt erg gezellig allemaal. Daarna zijn we door de Geisha wijk Gion gaan lopen. Veel traditionele houten huizen en natuurlijk veel toeristen. Geen Geisha gezien. Bij het verlaten van deze wijk liepen we een tempelcomplex op, Kenninji, genaamd op. Dit was een tempel van Zenn. Dat hadden we wel nodig na al dat geloop en al die indrukken. Wonderwel een heel mooie tempel. Rondom één van de gebouwen hadden ze al het kiezel keurig geharkt in golfjes, zodat het de zee voorstelde. Ook was er een tempel waarvan het plafond met inkt was beschilderd met een tweekoppige draak van 11,5 bij 15,5 m. Erg mooi maar niet oud. In diezelfde hal wel nog een fraai boeddha beeld. Iedere tempel heeft de bekende Japanse sfeer, van binnentuintjes met bonsai achtige boompjes en struikjes, wat water en mos/gras. Dus ook hier. Eigenlijk een hele mooie tempel. Omdat de vermoeidheid genadeloos begon toe te slaan zijn we richting hotel gelopen. Onderweg kwamen we natuurlijk nog wat tempels tegen waarvan één de Sanjusangen-do erg mooi. Deze tempel is in 1266 voor het laatst herbouwd. De naam is gebaseerd op de 33 sanju-San pilaren waarop een 120 m lang dak rust. Binnen Is een duizendjarige Kannon, de bodhisattva van het mededogen en haar 1000 discipelen, ervoor staan 28 wachters of krijgsheren. Elk van de gezichten is anders. Ook hier Weer geen foto’s helaas. Mooi. Bij het naar buiten gaan vielen een paar spatjes regen. Naar hotel waar we om 16.30 u waren. Biertjes gekocht en op kamer aan verslag gewerkt. In de tussentijd was in de wasmachine gedaan. Het hotel heeft hier gewoon wasmachines staan die je na betaling kunt gebruiken! Lekker makkelijk.
Om 18.30 u aan andere kant van station in een achteraf straat in Japans restaurantje vis en vlees gegeten. Heerlijk. Verse plakjes rauwe vis met wasabi en sojasaus. Vooraf nog een grote salade met zijn tweeën. Zoals overal in Japan krijg je altijd in een restaurant als je binnenkomt een handdoekje om je handen schoon te maken. Vaak ook nog een glaasje water. Daarna bij Starbucks (!) nog een cappuccino en espresso. Terug via station. Iedere keer lopen we weer een andere route en we zien steeds andere winkels en delen van winkelcentra. Ik heb geen idee hoeveel lagen hier onder de grond gestopt zijn en hoeveel m2 winkels en gangen gebouwd zijn. Om 20.30 u terug in hotel. Morgen vroeg op. Zijn nu al aan het plannen wat we sowieso nog willen zien, we moeten gaan strepen.
