12 november zaterdag Wellington - Ohakune

Na een redelijk goede nachtrust opgestaan en weer ontbeten op de kamer. Ingepakt en uitgecheckt, de auto stond inmiddels weer voor ons gereed, die was bij het hotel ergens geparkeerd. Nog net op tijd droog in de auto gestapt voordat de hemel zijn luiken open zette en de regen naar beneden gutste. Het was ff oppassen met Wellington uitrijden. Nieuwe grotere onbekende auto, veel regen, slecht zicht, bliksemschichten en drukte. Enfin alles ging goed en door de stromende regen richting noorden van het Noorder eiland gaan rijden. Wat opviel was dat het erg druk was op de weg. Het eerste deel zelfs een 4baans weg! Een heel verschil met het Zuidereiland. Eerste stop Otaki, een kustplaatsje met een mooie Maori kerk. Vanwege het slechte weer weinig zicht op de omgeving. De streek moet bekend staan om de gele stranden maar ook dat hebben we niet gezien. Helaas was de Maorikerk gesloten op zaterdag. Deze Maorikerk stamde uit 1851 maar is eind vorige eeuw afgebrand. Daarna wel weer in oude glorie herbouwd. In Otaki nog even koffie gedronken en langs de zee wat gereden op zoek naar een plek vanwaar we een fraai uitzicht over een estruarium zouden hebben. Niet gevonden, het weer werkte ook niet mee dus verder gereden naar Palmerston North, ca 50 km verderop. Dit is de grootste plaats van Manawatu en ligt in het hart van een grote vruchtbare kustvlakte van de Tasmanzee. Er komen 3 belangrijke wegen samen. Er is ook heel wat onderwijs gesitueerd waaronder een grote universiteit. In het hart van de stad ligt het in 1866 aangelegde The Square, een groot groen en rustig vierkant plein waar omheen de winkels en kantoren liggen. Verder doet het erg Amerikaans aan, veel laagbouw en rechte straten. Op het plein geluncht. Opmerkelijk was de heerlijke temperatuur, 22 gr. Het was nog wel erg bewolkt maar droog. Daarna doorgereden naar Ohakune. We wilden eerst nog langs een rododendrons tuin rijden maar dat was weer zoveel km extra en het weer zag die kant niet erg goed uit. Wij zijn met redelijk goed weer verder gereden door zeer afwisselend landschap. Wat opviel waren de groene gras heuvels, zoals je ze ziet in the Lord of the Rings films. Daarnaast veel bomen, alle soorten, weilanden met koeien en schapen en canyons. Op een gegeven moment zagen we in de verte de Mount Ruapehu, één van de 3 actieve vulkanen van het Tongariro National Park, waar ik morgen meer over zal schrijven. Ohakune ligt aan de rand van dit park. In de winter is op deze vulkaan wintersport mogelijk. Er lag nog veel sneeuw op. Er bloeide onderweg nog veel brem dus mooie foto's gemaakt van vulkaan met sneeuw,  wolkenluchten en gele brem. Om 16.15 u arriveerden we op ons logeeradres. Deze keer een B&B bestaande uit 4 huisjes en wat kamers. Bij binnenkomst ontmoetten we hier de schoonzus en man van Frans een zeer goede vriend van ons. Wat een toeval, ook zij zijn op vakantie in NZ. De huisjes liggen in een mooie heuvelachtige omgeving met prachtige tuinen. Wel weer even buiten het dorp. Ohakune lijkt op een soort wintersport plaatje Amerikaanse stijl. Wat restaurantjes en wat winkeltjes. Met de eigenaar (Zwitser) van de B&B nog even de mogelijke activiteiten voor morgen doorgenomen, welke wandelingen of tochtjes etcetera. De weersverwachting is niet heel goed dus we denken erover in de buurt te blijven. Daarna naar dorpje gereden en om 18.00 u in prima restaurantje Thais gegeten. Daarna terug en op verranda van het huisje aan verslagen gewerkt.