3 juni, maandag Kyoto Nara

Om 6.45 u opgestaan. We zouden om 8.00 u verzamelen en vertrekken voor een dag excursie naar Nara. Gisteren hadden we al bij de 7eleven sandwiches gehaald, dus ontbijt op de kamer. De zon scheen en klokslag 8.00 u naar station om met de Lokale trein naar Nara te gaan. We vertrokken natuurlijk in de ochtendspits dus het was erg druk op het station. We moesten een lijn hebben van een plaatselijke exploitant. Precies op tijd om 8.40 u vertrokken we richting Nara, een rit van bijn 1 uur. Nara is beroemd vanwege 2 tempels, de Daibutsuden met zijn 16 m hoge bronzen Boeddha en de Kasuga Taisha Tempel. Beide tempels staan in een enorm park waar tienduizenden heilige herten hinderlijk rondlopen.

Bij aankomst in Nara nog plattegrond gehaald en met de groep aan de wandel. In principe is iedereen vrij om te gaan en te staan dus na enige tijd is er geen groep meer. We waren nog niet op weg of de helft van mijn plattegrond was door zo’n dom hert opgevreten. Oppassen dus. Na 20 min lopen kwamen we bij Kasuga Taisha tempel aan. Allereerst passeerden we het poortgebouw Nandai-Mon uit 1199, met zijn 18 pilaren en ingewikkelde dakconstructie is dit een van de mooiste bouwwerken uit de Kamakuraperiode. Enorme houten beelden (13e eeuw) bewaken de toegang. Via een mooie tuin bereikten we de Daibutsu-den, hal van de grote Bouddha. Hier staat een enorm bronzen beeld van Vairocana, een van de voorgangers van de historische Boeddha. De hal is vaak door brand verwoest, maar de huidige dateert van 1706. Het gebouw is mogelijk een van de grootste houten gebouwen ter wereld. Gisteren schreef ik nog dat het die tempel in Kyoto was maar nu krijg ik dit te horen. Voortschrijdend inzicht zullen we maar zeggen. Het gebouw was inderdaad enorm! Het beeld is 16 m hoog. Naast het Boeddhabeeld stonden nog twee grote beelden, Sangatsu-do en Kaidan-in. Bouwkundig is het wat minder omdat de pilaren van het bouwwerk zijn samengesteld uit delen en niet uit één deel vervaardigd. Voor wat het waard is.

Daarna het terrein afgelopen en naar kleinere hoger op de heuvel gelegen minder belangrijke tempels gelopen. Toch zijn deze ook vanwege mindere belangstelling door toeristen erg interessant. Monniken bidden er, mooie tafereeltjes van waterstroompjes en kleinschalige groene tuintjes, etc. 

Helaas was er niets waar we een cappuccino of espresso konden drinken. En ook hier, veel automaten waar je alle dranken uit kunt halen maar gelegenheid om te zitten ontbreekt. Door hitte doorgelopen naar de Kasuga Taisha tempel. Na 30 min lopen door bos kwamen we bij de ingang uit. Ook deze tempel staat op de wereld erfgoedlijst. Eerst langs talloze gebedshuisjes (lantaarns) gelopen om vervolgens bij de tempel aan te komen. De geschiedenis van deze tempel gaat terug tot 710 na Chr. De gebouwen zijn echter tal van keren volgens de Shintotraditie opnieuw opgetrokken. Het is een van de meest gefotografeerde shintobezienswaardigheden in Japan. Volgens de shintotraditie wordt dit heiligdom iedere 20 jaar afgebroken en identiek herbouwd, inmiddels al ca 60 keer. De toegangsweg en de paden rond het vermiljoenkleurig heiligdom worden geflankeerd door 3000 lantaarns, die door gewone mensen aan Kasuga zijn geschonken. Twee keer per jaar worden deze lantaarns aangestoken. Op het binnenterrein nog een 1000 jaar oude dennenboom (ceder). Ook dit was weer prachtig om te zien. Daarna rustig onder bomen naar station van Nara gelopen. Onderweg nog mango ijsje gekocht. Het was zeer druk met toeristen. Om 14.10 u met trein richting Kyoto, maar we hadden nog 1 tempel te gaan, de Fushimi Inari Taisha tempel. Dit heiligdom werd in de 9e eeuw gesticht ter ere van de vos. En dat kan niet missen, overal beelden van vossen met rode doekjes om hun nek. De vos was volgens de boeren de boodschapper van god voor een goede oogst. Er zijn meer dan 10.000 tori (scharlaken rode poorten) waaronder zich een ca 4 km lang pad doorslingerd de berg op. Ook dit pad is een zeer bekend en veel gefotografeerd object. Het was nog warm en soms met stijle klimmen zware uitdaging. We hebben de route dus ook niet helemaal afgerond. Maar het was wel heel mooi. Weinig sereen en veel toeristisch spektakel helaas. Om 17.30 u de trein terug naar Kyoto. Op station nog 2 blikjes bier gekocht en terug naar hotel. Even uitpuffen en bijkomen. Om 18.30 u met z’n tweeën de stad in om bij Italiaan (!) te eten, pizza en risotto. Ook weer eens lekker. Daarna nog even station ingelopen om naar die enorm verlichte trap te kijken. Ik vind het een enorm gebouw, wat hier allemaal aan winkels, restaurants ed inzit. Onvoorstelbaar. Om 21.15 u terug in hotel. Morgen laatste dag Kyoto, met een beetje rust voor de benen. Morgenavond eten Ponto Cho. Zullen zien.