6 november zondag 2022, Punakaiki

Heerlijke nachtrust gehad. De druk van vanochtend was om met vloed om 9.30 uur bij de Pancake Rocks te zijn, op ca 3 min rijden van hier. We hadden ons een beetje vergaloppeerd en gedacht dat we ook hier breakfast zouden krijgen maar dat was niet het geval, dus weer tegenover in het restaurant (sinds vanavond omgedoopt tot frituur omdat alles uit het vet komt behalve het personeel) voor ontbijt. De bekende eggs and bacon met toast besteld. Dat duurde nogal lang maar uiteindelijk na ruim een 1/2 uur kregen we ons uitgebreide ontbijt met een 1/2 varken aan bacon, pffff. Dat was dooreten waar ik nog de hele dag last van heb gehad, ik bespaar jullie verdere details. Om 9.45 u bij de pancake rocks en zal dus nu mijn belofte van gisteren inlossen. De Pancake Rocks maken onderdeel uit van het Paparoa National Park dat in 1987 is gesticht en vertoont zeer wisselende landschappen, waarvan de Pancakes de belangrijkste en beroemdst zijn. Stroken kalksteen (en nu citeer ik de Capitoolgids), gescheiden door dunne repen kleisteen die door duizenden jaren regen wind en opstuivend zeewater zijn weggesleten hebben de gelaagde formaties van Pancake Rocks gevormd. In de loop van honderdduizenden jaren zijn holten gevormd doordat het koolzuurhoudende regenwater in de spleten in het kalksteen is gedrongen. Bij hoogwater worden deze holten spuitgaten, als de golven onder hoge druk naar binnenstromen, vandaar dat wij om ca 9.30 u er moesten zijn omdat het dan vloed was. Er is een route vanaf de parkeerplaats aangelegd en over mooie brede paden en bruggen met uitzichtpunten is dit fenomeen te zien. Wat een geweld, dat zeewater dat beukt tegen en in de rotsen. Je voelt het dreunen. Soms spuit inderdaad het zeewater meters omhoog. Het moeilijkste is om op het juiste moment DE foto te maken. We hadden er goed weer voor, de zon scheen met af en toe een wolk en het was ca 15 Gr. We hebben het circuit twee keer gelopen omdat het erg mooi was. Het grappige was ook hier weer dat over de 500 m vanaf de weg en parkeerplaats tot aan de zee, de vegetatie 2 keer veranderde, van dicht subtropisch bos, naar hoge cactusachtige grassen tot rotsformaties. Alles erg mooi. Daarna gepoogd om koffie bij infopunt te drinken maar vanwege een algehele stroomstoring aan de westkust was er dus geen stroom en ook geen koffie. Dan maar cola en ff daar op terras gezeten. Terug naar ons huisje en auto geparkeerd. Tegenover begon de Paparoa River Track. Sommige zeggen dat dit een van de mooiste short tracks in the country is. Voor wat het waard is maar ik moet zeggen dat we 1 uur over een prachtig pad door prachtige bossen langs een brede rivier en door een dal in hebben gelopen. In het begin van de wandeling meenden we nog een Kiwi jong gezien te hebben, althans het was een jong kuiken, loopvogel met veel zwart dons en een langere snavel! En te snel om er een foto van te maken. Zoals gezegd was het een heel mooi pad, slingerend tussen de (Palm)bomen en andere vegetatie met aan weerszijde stijle kalksteenachtige rotswanden die vanwege instabiliteit ook wel eens een steentje lieten vallen. Ook hier weer de perfecte routebeschrijvingen van de track en algemene informatie over omgeving. Na ruim 1 uur langs de rivier gelopen te hebben bereikten we de swingbridge (hangbrug) wat tevens voor ons het punt was om om te draaien. Je kunt hier nog dagen doorlopen naar hutten en ik weet nog niet meer. Terug via hetzelfde pad. Om 14.30 u terug bij ons huis. De stroom deed het weer en in de auto gestapt naar de p-plaats van de Pancake Rocks om daar alsnog onze koffie te drinken. Zo gezegd zo gedaan en in de zon heerlijk bakkie gedaan. Ze maakten reclame voor verse steenoven pizza’s dus plan was om vanavond daar te gaan eten en nog ff de Pancake Rocks te bezoeken maar dan met laag water. Terug in ons huis rustig aangedaan, ik ben in slaap gevallen, wellicht de naweeën van de bacon van vanochtend. Om 17.30 terug richting p terrein Pancake Rocks, helaas restaurant was al gesloten, dus geen pizza, het is nog geen hoogseizoen. Toch nog even naar de kust en de spuitgaten gelopen. Het was merkbaar dat het nu niet vloed was, daardoor minder spectaculair maar toch ook weer heel mooi. Het zonlicht ( avondlicht) maakte het nu ook anders. Nog genoten van dit natuurfenomeen en terug naar ons restaurant, de frituur. Hier biertje gedronken en vet gegeten. Terug naar huis en aan dit verslag gewerkt, altijd beginnend met het lezen van jullie reacties, dat maakt het extra leuk. Hartelijk dank ervoor. We zijn pas halverwege dus nog ff doorzetten!