7 juni, vrijdag van Osaka via Himeji-jo naar Hiroshima

7 juni 2019 - Hiroshima, Japan

Inderdaad vroeg opgestaan en om 8.00 u stonden we paraat in de lobby van het hotel. De regen kwam met bakken uit de lucht vallen, de weersvoorspellingen voor vandaag zijn niet best. Eerst naar metrostation Josu gelopen. Toen met lokale trein naar Umeda/Osaka, was ochtendspits dus drukke boel. Gelukkig rijden de treinen om de paar minuten en je hebt ook nog de keuze uit 2 of 3 lijnen. Op Umeda overgestapt op de metro en naar Shin Osaka, het shinkansen station (hoge snelheidslijn) van Osaka. Altijd weer zoeken maar redelijk snel gevonden. Op Shin Osaka richting Shinkansen station. Dat lukte ook en hadden nog 45 min voordat onze snelle trein (hadden gereserveerde plaatsen dus we konden niet eerder) zou komen. Vanwege het slechte weer werden al verontschuldigingen gemaakt dat niet alle treinen punctueel reden. Effe nog bakkie bij Starbucks gedaan en om 9.15 u vertrokken in de gietende regen uit Osaka. De eerste etappe tot Himeji duurde slecht 30 min. 

In Himeji regende het nog steeds. Het kasteel ligt op ca 15 min lopen van het station. Dit kasteel wordt ook wel het witte kraanvogel of reigerkasteel genoemd en het rijst hoog boven de stad uit. Het kasteel is een van de grootste en mooiste kastelen van de 12 die in Japan bewaard zijn gebleven. Hoewel de stad tijdens WO 2 zwaar is gebombardeerd is het kasteel bewaard gebleven, mede omdat de Japanners dit witte kasteel tijdens de oorlog zwart hebben geverfd. Na een grondige renovatie is het in 2015 heropend. In 1580 liet Toyotomi Hidejoschi hier het eerste kasteel optrekken en dat in 1681 werd herbouwd door Ikeda en werd uitgebreid tot zijn huidige vorm. In dit kasteel komen de beide functies van militair fort en bestuurlijk centrum op kunstzinnige manier bij elkaar. Het moet een enorme klus zijn geweest dit kasteel te bouwen. In totaal werden 400 ton hout, 75.000 tegels die ca 3000 ton wogen en enorme aantallen grote stenen gebruikt. Deze stenen lagen niet voor het oprapen en werden overal vandaan gehaald. Het kasteel werd als onneembaar verondersteld hoewel het nooit tijdens een belegering op de proef is gesteld. De verdediging bestaat uit 3 grachten rond gebogen borstweringen die voorzien zijn van poorten en wachttorens met schietgaten. Sommige straten en paden op het terrein lopen dood, andere maken allerlei onlogische bochten. Het kasteel staat op een 45 m hoge heuvel. De 30 m hoge witte donjon biedt een prachtig uitzicht bij mooi weer. Vandaag echter vanwege de hoosbuien niet.

Natuurlijk moesten we bij binnenkomst van de donjon onze schoenen uitdoen, maar ook poncho en dat alles ging in plastic zakken die je mee moest nemen. Het was een hele klim om de 6 verdiepingen van de donjon te beklimmen. Je had wel mooi uitzicht over de daken van dit prachtige Japanse kasteel. Op de bovenste verdieping was nog een klein tempeltje. Afgedaald en buiten weer schoenen aangedaan en verder door regen gelopen. Soms was het even droog. De temperatuur was overigens prima. Daarna nog ergens naar binnen en door de verdedigingsmuren gelopen. Alles bij elkaar erg indrukwekkend. We hadden ook nog toegangskaartjes voor de tuinen. Omdat we weer om 13.15 u terug op het station moesten zijn, hadden we hier niet veel tijd meer voor. Snel door de toch wel mooie Japanse tuinen met verschillende thema’s, zoals bloemen, bamboe, kruiden, water, etc gelopen. Op de weg terug naar station nog even koffie en sandwich gekocht. We waren keurig op tijd bij station. Hier onze handbagage uit locker gehaald (hadden we ‘s ochtends hier achter gelaten) en met Shinkansen van 13.45 u richting Okayama gegaan. Hier zouden we een van de mooiste Japanse tuinen/park bezoeken (Karaku-en tuinen). Ook deze rit duurde 30 min. Inmiddels was het wel droog geworden gelukkig. Uitgestapt in Okayama en bagage weer in locker achtergelaten. Met bus richting park. Dit park of tuin werd in 1688 aangelegd voor de krijgsheer Ikeda (die van Himeji). Dit park verschilt in enkele opzichte van de doorsnee Japanse tuin omdat er uitgebreide gazons in liggen en ook gewassen in worden verbouwd, zoals thee en rijst. Vanuit het park heb je een mooi uitzicht op het Okayama-jo kasteel (kraaienkasteel vanwege zijn zwarte kleur). Dit kasteel is in de oorlog verwoest maar compleet in zijn oorspronkelijke staat teruggebouwd. We hebben het alleen maar van een afstand gezien. Met bus weer terug naar station en om 17.25 u de laatste etappe met de Shinkansen naar Hiroshima. Hier kwamen we een half uur later aan. Het hotel ligt dicht bij het station. In het hotel werden we weer met onze rugzakken verenigd. Deze waren vanaf Kyoto met speciaal vervoersysteem mee. Om 19.00 u zijn we met z’n tweeën gaan eten in een van de restaurantjes op de 6e verdieping van het station. Was prima. Daarna nog koffie bij Starbucks met uitzicht over het stationsplein. Op alle gebouwen weer neon reclame en veel licht. Bijtijds naar hotel terug want morgen is het weer vroeg op voor een excursie naar het eiland en A-bom memorial.

Foto’s

5 Reacties

  1. Cathelijne:
    7 juni 2019
    Het lijkt mij enorm spannend allemaal! die treinen, al die mensen, de drukte, het lawaai, de hectiek. Overdonderend moet het zijn.
  2. Peter-Paul:
    7 juni 2019
    We waren even buiten beeld. Net jullie verhalen van deze week gelezen en zeker ook de foto's bekeken. Je moet het echt zien. Is dit een van jullie mooiste reizen?
    Wat een contrast vtussen de steden en het ov en de oude tempels met hun historie. Zo veel langer en rijker dan hier.
  3. Renée:
    8 juni 2019
    Of het de mooiste reis is weet ik niet. Is wel erg mooi met inderdaad grote contrasten. Het OV is een verhaal apart. Daarnaast de drukte. Overal is het druk. Tempels kennen geen sereniteit (Nederlands?) vanwege de mensenmassa’s.
  4. Williekaspers:
    8 juni 2019
    Geniet van jullie verhalen
  5. Annemiek:
    11 juni 2019
    Zonder Starbucks is het lastig leven merk ik. Maar wat een mooie reis zover en zoveel oudheid te zien. En prachtige verhalen. Jullie moeten wel op de tijd letten, of valt dat wel mee?